Die therapie-achtige praktijken kunnen tot grote persoonlijke schade leiden. Althans, als die daadwerkelijk voorkomen. In de reformatorische kerken en scholen wordt geen ethiek aangeprezen die een dergelijke praktijk aanmoedigt of legitimeert. In de feitelijke informatie waarop de indieners van het wetsvoorstel zich baseren (rapport van Beke & Ateno) blijft onduidelijk of die praktijken ook in Nederland aan de orde zijn.
Maar het wetsvoorstel bevat een zeer onduidelijke en ruime omschrijving van de ‘conversiehandelingen’ die strafbaar zouden moeten worden. Die omschrijving benoemt ook het (helpen) onderdrukken van iemands seksuele gerichtheid of genderidentiteit. Bovendien strekt de bepaling zich uit tot alle vormen van ‘organisaties’, zodat kerken en scholen er ook onder zouden vallen. Dat roept de vraag op wat nu precies de grens is (in dit wetsvoorstel) tussen acceptabel pastoraat en verboden onderdrukking.
In een artikel van het Reformatorisch Dagblad van 23 september 2024 gaat Laurens van der Tang hier uitvoeriger op in.
De behandeling van het wetsvoorstel in de Tweede Kamer stond aanvankelijk gepland voor september, maar is nu gepland op 2 december 2024.
Dit artikel is met dank overgenomen van VBSO.