Weliswaar is de PVV voor het behouden van de vrijheid van onderwijs, maar in haar verkiezingsprogramma maakt de PVV een uitzondering voor islamitische scholen. We gaan er evenwel niet vanuit dat de staatsrechtelijke context daar ruimte voor biedt.
De onderwijsvrijheid lijkt hiermee overeind te kunnen blijven. De partijen die de vrijheid van onderwijs willen behouden staan – voorlopig – op 82 zetels en de partijen die de onderwijsvrijheid willen moderniseren staan op 68 zetels. De vrijheid van onderwijs lijkt daarmee gered van links-liberale plannen tot modernisering – al moeten we de uitkomst van de formatie afwachten voor we conclusies kunnen trekken.
Toch zien we in het verkiezingsprogramma van de PVV ook de neiging om het onderwijs neutraal te maken. Daarin pleit de PVV namelijk voor ‘politiek neutrale leraren voor de klas en politiek neutrale leerboeken in de klas.’ Zo moeilijk is het voor een leraar niet om ’s morgens zijn of haar politieke overtuiging samen met z’n jas aan de kapstok te hangen, aldus de partij. ‘Vorming in levensvisie en politiek is aan de ouders, niet aan de school.’
VGS en VBSO denken daar héél anders over: vorming van leerlingen is juist een kerntaak van de school, samen met hun ouders en samen met kerken. We gaan daarom graag met de PVV in gesprek om te vertellen hoe de identiteit – als het goed is – in de haarvaten van de school zou moeten zitten. Het is daarom extra jammer dat de christelijke partijen blijven krimpen. Want alleen bij hen weten we dat artikel 23 in goede handen is.
Ook in deze nieuwe politieke situatie is het belangrijkste om het alleen van God te verwachten, Die boven bidden en denken schenkt wat Hem behaagt. Laten we Hem vragen om Zijn zegen over de formatie en voor onze scholen, waar elke dag Zijn Woord mag open gaan.
