Den Ouden staat nog altijd vierkant achter de verklaring, waarin het Bijbels spreken over seksualiteit werd uitgewerkt. ‘Sommigen zeggen dat er veel negativiteit is ontstaan. Maar als we alleen gedoogd worden als we ons gedeisd houden, dan weten we hoe laat het is.’
Interview met lokale media
Geen negatieve reacties, maar een indrukwekkend video interview met lokale media, volgde. Een interview waarin Den Ouden uitgebreid de tijd kreeg om de verklaring toe te lichten. De beelden werden meer dan 100.000 keer bekeken, eronder vooral positieve reacties. Waarom was het interview zo’n ‘succes’ en wat kunnen we hier als christenen – en als scholen – van leren voor ons staan in een verander(en)de maatschappij?
Slechte Calvinist
De Katwijker blikt er met dankbaarheid op terug. ‘Ik dank God dat het zo is gegaan. Ik kende die gasten niet en het zijn heus geen brave jongens, dus het had ook helemaal fout kunnen lopen. De Heere heeft het zo geleid. Ik denk dat ze zelf ook een beetje verrast waren. Ze hadden waarschijnlijk verwacht één of ander orthodox kanon aan te treffen.’
Met een brede glimlach: ‘Ik ben een slechte Calvinist, ik geloof toch een beetje in het goede van de mens. Geef mensen een kans, het is aan hun wat ze ermee doen. Voor dat interview hebben we eerst een half uur koffie zitten drinken met elkaar. Dat is belangrijk, eerst contact en sfeer maken. We moeten mensen niet als tegenstander zien, maar ze onbevangen tegemoet treden.’
Met innerlijke ontferming bewogen
Den Ouden neemt een voorbeeld aan een schilder die eens de pastorie verfde. Hij bad iedere ochtend: mag ik de mensen zien zoals U ze ziet? ‘Dat is me altijd bijgebleven. Zoals we ook lezen in de Bijbel: Jezus de schare ziende, was met innerlijke ontferming bewogen. Ook die jongens die me interviewden zijn schapen zonder herder, ook al weten ze dat zelf niet. Dat is heel fundamenteel voor je staan in deze wereld. Dan zie je mensen niet meer als bedreiging. Het geeft mij ook wel weer gedachten. Hoe staan wij bekend en hebben we dat niet aan onszelf te danken?’
‘Maar, ‘ vervolgt hij waarschuwend, ‘ga het lijden ook niet uit de weg. Wees niet bang om in de tang genomen te worden. Ik denk weleens dat we comfortabele christenen zijn geworden. Maar in de Bijbel lees ik dat we in de wereld verdrukkingen zullen hebben. Wil je Hem volgen, dan ga je het niet makkelijk krijgen.’ Den Ouden citeert een oud zondagsschoollied van Gerhard Tersteegen:
‘Komt, laat ons voortgaan, kind’ren,
want d’ avond is nabij!
Het stilstaan kan licht hind’ren
in deze woestenij.
Komt, sterkt opnieuw de moed,
de wandelstaf geheven,
om hemelwaarts te streven!
Zo wordt het einde goed.’
‘Veel van die zondagsschoolliederen van vroeger gingen over vreemdelingschap en pelgrimschap. Met het heerlijke perspectief op de eeuwigheid. Zijn we dat niet wat kwijtgeraakt en zou er daarom zoveel geloofsonzekerheid zijn?’
Gehersenspoeld
Over de toekomst is hij niet optimistisch. ‘Worden we niet vooral geaccepteerd als we onze principes opgeven? De vraag is: hoever laten wij ons dicteren? Ik maak me overigens niet minder zorgen over onze eigen achterban. Ik merk onder catechisanten hoe ze worden gehersenspoeld door de samenleving. En van schoolleiders hoor ik dat ze van ouders over Bijbelse standpunten kritische opmerkingen krijgen. Wat daartegen helpt? Ten diepste alleen een opwekking.’
Niet onnodig provoceren
Den Ouden, jarenlang betrokken bij de klankbordgroep van het Driestar College, vindt de les voor het onderwijs een lastige. ‘Ik heb alleen met mijn gemeente te maken en die stond vierkant achter me. Scholen hebben te maken met de overheid en de Inspectie, dat maakt wel een verschil natuurlijk. Misschien moet je daarom ook wel, zonder een grijze muis te worden, letten op welke woorden je gebruikt. In het interview heb ik daar ook rekening mee gehouden, het gaat wel het land in.’
‘Stel ik zou de vraag krijgen: dus u vindt dat homo’s naar de hel gaan? Dan zeg ik niet ja of nee.’ Wat dan wel? ‘De Bijbel zegt: voor iedereen die de Heere niet liefheeft is er geen toekomst. We moeten eerlijk blijven, maar niet onnodig provoceren.’
Volg de breedte van de schrift
Wat betreft de rol van de school is hij terughoudend. ‘Het is niet de core-business van de school om het over seksualiteit en seksuele diversiteit te hebben. Toerusting is hard nodig, want zeker op het gebied van gender weten onze jongeren heel weinig. Maar overmatige aandacht vind ik ook niet verstandig, dat kan juist een aanjagende werking hebben. Het is niet goed als het een taboe is om erover te spreken, maar acceptatie begint met het doorbreken van het taboe.’
‘Bovendien moeten we onze agenda niet laten dicteren door de maatschappij. Er staan in de Bijbel genoeg andere thema’s waar we te weinig aandacht voor hebben. Volg de breedte van de Schrift, laat je niet opjagen.’
