Schoolplan en identiteit
Juist in de komende schoolplan periode 2019 – 2022 is het heel belangrijk stil te staan bij ‘waar we voor staan’.[1] Het christelijk-reformatorisch onderwijs hééft een specifieke opdracht. Alle activiteiten en het totale beleidsmatig denken van de school moeten hierop gericht zijn. Maar wat wordt er in de school (niet) gedaan waardoor de school een verhindering is voor kinderen en personeel? Een gewichtvolle vraag, die vraagt om een gewetensvol antwoord.
"Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert hen niet."Marcus 10
Integratie of isolatie?
Dit is een keuze. Klinkt de christelijke identiteit door in alle vakken, in alle documenten en in het hele beleid? Hieraan vooraf kun je een aantal belangrijke vragen stellen:
- Waarom doen wij dit?
- Wat doen wij anders dan het openbaar onderwijs?
- Is deze beleidskeuze of keuze voor activiteit in lijn met de Bijbelse opdracht, onze missie?
- Gaan de leerlingen deze keuze koppelen aan de christelijke identiteit?
- En functioneert op deze wijze de ‘roeping om het eeuwig blijvende Woord als een zuurdeeg in onze school?’[2]
Zicht- en merkbaarheid
Het is opvallend dat bij christelijke scholen in het buitenland veel van de christelijke identiteit zichtbaar is. Bijvoorbeeld in teksten op de muur, tekeningen van kinderen en werk van studenten. Ze markeren helder de identiteit. Het mooie is dat het ook doorwerkt in het pedagogisch klimaat, de omgang met elkaar, de betrokkenheid op de schepping, de houding tegenover de naaste. Dit vormingsaspect moet meer aandacht krijgen in de overdenking van christelijk burgerschap. Het gaat daarbij om de grondhouding; om christelijke deugden als beleefdheid, gehoorzaamheid en barmhartigheid.
Het is essentieel dat in het reformatorisch onderwijs het leven in eeuwigheidsperspectief centraal staat. Door genade is bekering mogelijk en als pelgrim in dit leven het vreemdelingschap te beoefenen.
Eeuwigheidsperspectief centraal
Het is essentieel dat in het reformatorisch onderwijs het leven in eeuwigheidsperspectief centraal staat. Door genade is bekering mogelijk en als pelgrim in dit leven het vreemdelingschap te beoefenen. Christelijk burgerschap, een licht en zout zijn, kan alleen als dit eraan ten grondslag ligt. Die boodschap moet ons onderwijs doortrekken.
De VGS helpt scholen antwoorden te formuleren op identiteitsgebonden vraagstukken zoals ‘waar staan we voor?’ en ‘hoe verwerken we dit in het nieuwe schoolplan?’
Zonet las u het tweede artikel in de serie ‘strategie en schoolplan’. In deze serie denken we met u mee en bespreken we relevante thema’s op dit snijvlak. Het vorige artikel vindt u hier. Het volgende artikel verschijnt over twee weken.
[1] Daar staan we voor; als christen present in de samenleving. Serie Weerwoord. Redactie P. Schalk | [2] Openingswoord Ds. G.H. Kersten op 1 november 1923 te ’s Gravenpolder
