Pieter Moens in gesprek over 11 jaar ambassadeurschap van het christelijk-reformatorisch onderwijs (teaser):
Vertel mee over de meerwaarde van Bijbelgetrouw onderwijs
De VGS treedt al sinds 1921 op als spreekbuis van het christelijk-reformatorisch onderwijs. In politiek Den Haag, bij de inspectie maar ook in de media. Na meer dan 100 jaar is die taak belangrijker dan ooit: door de secularisatie zijn er namelijk steeds minder christenen in Nederland. Onze scholen raken daardoor onbekend – en daarmee onbemind. Dit kan zomaar het draagvlak voor onderwijs op grond van de Bijbel en de belijdenisgeschriften ondermijnen.
Daarom zoeken we meer mensen die – met ons – ambassadeur van het christelijk-reformatorisch onderwijs willen zijn:
- Die een visitekaartje van hun en onze scholen willen zijn.
- Die vanuit overtuiging en ervaring positieve verhalen willen delen.
- Om extra goodwill te kweken.
- Om het christelijke geluid op veel meer plaatsen te laten horen.
Om, ten diepste, iets van de levensreddende Evangelieboodschap die wij hebben ontvangen, door te geven aan anderen – en zo een getuige van Christus te zijn. Denk daarbij aan wat de Heere Jezus heeft gezegd tegen Zijn discipelen: “Gij zijt het zout der aarde.” En: “Gij zijt het licht der wereld.” Hij roept hen op om hun licht zó te laten schijnen voor de mensen, “dat zij uw goede werken mogen zien en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken” (Matt. 5:16-16).
Wie hebben we daarbij op het oog?
Onderwijsmensen natuurlijk, maar ook ouders, (oud-)leerlingen en studenten, ambtsdragers – kortom: iedereen die zich aangesproken voelt en geroepen weet om te delen van het goede dat wij hebben ontvangen. Laten we sámen onze verantwoordelijkheid nemen.
Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.1 Petrus 3:15
Deel uw ervaring (in de media)
Iedereen is uniek – graag denken we met u mee over hoe u een bijdrage kan leveren die past bij uw mogelijkheden. Denk niet meteen aan grote daden, juist kleine gebaren kunnen veelbetekenend zijn. Kenmerkend voor een getuige is dat die vertelt over wat hij zelf heeft gezien, gehoord of meegemaakt. In de eerste plaats gaat het dus om het delen van uw eigen ervaring met Bijbelgetrouw onderwijs, op een authentieke, bescheiden en vriendelijke manier, om te beginnen in uw directe omgeving. Door goede praktijen en voorbeelden met elkaar te delen, kunnen we van elkaar leren en samen hierin groeien.
Een belangrijk middel om onze boodschap breder te verspreiden is via de media, zowel landelijk als lokaal. Of nu een lokale krant of een landelijke omroep op de stoep staat of als u zelf iets wilt melden, een goede voorbereiding is dan essentieel. Neem bijvoorbeeld eens een kijkje bij de mediatraining die wij aanbieden. Om zó te leren getuigen dat de ander begrijpt wat u zegt en de boodschap helder en duidelijk overkomt.
"Mag ik de mensen zien zoals U ze ziet?"
Getuige zijn is niet altijd makkelijk. Dat werd wel duidelijk na de Nashvilleverklaring, die ruim vijf jaar geleden veel stof deed opwaaien. Toch was het niet alleen kommer en kwel. In de pastorie aan de boulevard in Katwijk blik ik met dominee P. den Ouden terug op zijn ondertekening.
‘Sommigen zeggen dat er veel negativiteit is ontstaan. Maar als we alleen gedoogd worden als we ons gedeisd houden, dan weten we hoe laat het is.’
“Christenen worden er in deze tijd toe geroepen om standvastig te zijn en ze worden met Simon van Cyrene geroepen om kruisdrager te zijn; om smaad, achterstelling, spot en vervolging te dragen. Dat betekent niet dat christenen er maar het zwijgen toe moeten doen. Integendeel, christenen moeten van zich laten horen in het maatschappelijke debat zolang de ruimte hiervoor bestaat. Dat spreken zal steeds vaker het karakter krijgen van getuigen, tegen de tijdgeest, en moet gericht zijn op de eer van Gods Naam.”Laurens van der Tang
Boekentips met betrekking tot ambassadeurschap
Een analyse van de plaats van religie in een geseculariseerde en geïndividualiseerde samenleving. Welke houding vraagt dit van christenen en kerken. Met daarbij scenario’s van het christendom anno 2025.
Allemaal lezen, waardevolle kost! Met name hoofdstuk 9 en 10 waarin (in 10) staat: “Dan is het niet van zo groot belang hoe groot de kerk in Nederland nog is en of de secularisatie doorzet, maar van het allergrootste belang is of de kerk nog Kerk van Christus is.”
Bespreking van een aantal thema’s (waaronder onderwijs door P.W. Moens) die door secularisering en individualisering onder druk staan en vragen om een weerwoord.
Over zending in een seculariserende samenleving. Vanuit historisch oogpunt wordt gekeken naar (de strijd tegen) secularisering en ontkerkelijking.
Op welke terreinen heeft de gereformeerde gezindte in het bijzonder te waken voor secularisering (kerk, media, gezondheidszorg, geschiedenis, gezin, enz.). Het vierde hoofdstuk gaat met name over het staan in de samenleving en de boodschap die de gereformeerde gezindte daarvoor heeft.
Een bundeling van artikelen met een oproep tot het weerstaan van de tijdgeest. Zijn geschriften getuigen van een diep inzicht in de crisis waarin kerk en samenleving zijn beland, en van een profetisch uitzicht op Gods onbewegelijk Koninkrijk dat ieder tijdsgewricht trotseert.
Het hoofdwerk van Groen van Prinsterer, een klassieker! Het bevat een serie lezingen tegen het liberalisme.
De auteur laat zien wat getuigen inhoudt en wat daarvoor nodig is. Dat doet hij vanuit de Schrift, de kerkgeschiedenis en de praktijk van elke dag.
Refo’s werden lange tijd gezien als onschuldige folklore. Dat is echter aan het veranderen. Want zijn die orthodoxe christenen niet gevaarlijk?
In de politiek en de maatschappij klinkt de roep om een participatiesamenleving. Dat heeft consequenties voor iedereen. Wat betekent dit voor christenen?
Wat is de rol van de kerken in het publieke domein? Door wetswijzigingen en kerkverlating hebben ze de afgelopen anderhalve eeuw afstand moeten nemen van hun dominante positie in de samenleving en hun pretenties moeten bijstellen.
